آذر، ماه آخر پاییز – ابراهیم گلستان

آذر، ماه آخر پاییز – ابراهیم گلستان این مجموعه حاوی هفت داستان کوتاه است. داستان‌های این مجموعه بیشتر روایتگر فضای جامعه‌ی ایران در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ شمسی است. داستان‌های آذر ماه آخر پاییز به نوعی با یکدیگر ارتباط پیدا می‌کنند که این ارتباط نیز به گونه‌ای خاص حاصل می‌شود. شیوه‌ی روایت و زبان هر یک از داستان‌ها می‌تواند مخاطب خود را به یاد داستان دیگری از این مجموعه بیندازد. درون مایه‌ی کلی این اثر نیز شاید ترس، وحشت و اضطراب باشد زیرا این عناصر در تمام داستان‌ها جاری است و شخصیت‌ها نیز هر کدام این حالات روانی را در خلال داستان تجربه می‌کنند. داستان‌ها با لحن ویژه و فرم خود و نه تنها با دیالوگ و محتوا، برهه‌ای از تاریخ را به شکلی واضح روایت می‌کنند. در مواجهه با این اثر می‌توان اطلاعاتی تاریخی را بدست آورد. علاوه بر این، شخصیت‌های داستان‌ها طیف‌های مختلفی را شامل می‌شوند. طیف‌هایی که در کنار هم جامعه‌ای را شکل می‌دهند. جامعه‌ای که “درمانده” است، همانند شخصیت‌های درمانده‌ی این کتاب. این ترس و درماندگی در هر کدام از شخصیت‌های این کتاب متفاوت و متنوع است.