پس از مجلس رقص – تولستوی راوی

پس از مجلس رقص – تولستوی راوی داستان «ایوان واسیلیویچ» در جمعی دوستانه خاطره عشقی پرشور اما بی‌سرانجام از دوران جوانی‌اش را تعریف می‌کند. خاطره مربوط به سال ۱۸۴۰ است و اگر شباهت اندیشه راوی سال‌خورده را با تولستوی نویسنده درباره عشق و عدالت (دو موضوع تقریبا همیشگی داستان‌های تولستوی) در نظر بگیریم شاهد تلاش دیگری از او در جا‌به‌جایی تدریجی نقش هنرمند با نقش مصلح اجتماعی در آثار متاخرش هستیم، هر چند تولستوی هم‌چنان تولستوی و قدرت داستات‌پردازی‌اش خیره کننده است.